مرحوم بابا جي ياد . . . . . . خليل حيدر ميمڻ

دوستو! ۽ اڄ جڏھن مون فيس بڪ جو پيج کوليو،لاگ ان ٿيس تہ مختلف دوستن جون محبت ڀريل پوسٽون فادرس ڊي جي حوالي سان پنهنجي والد محترمن لاء ڏنل ھيون،جنهن م ڪجھ دوستن پنهنجي محبت م انهن کي وش ڪيو ۽ انهن جي وڏي ڄمار لاء دعا بہ پئي ڪئي تہ وري ڪجھ دوستن پنھنجي وڇريل ابي جون ساروڻيون بہ شيئر ڪيون پوء جڏھن ھي آواز ھي سدا او منھنجا بابا! او منھنجا ابا! منھنجا مٺڙا بابا! پيارا بابا سائين، ھي سڀ جڏھن منھنجي اندر کي جھوري وڌو ۽ اکين جو لڙڪن ساٿ ڇڏي بيپناھ وھڻ شروع ڪيو تہ ڪجھ الفاظ لکڻ تي مجبور ٿي پيس، تہ ڇو ڀلا!!! يار ايڏا ڏينھن لڳائي ڇڏيا پر ابو نہ آيو؟؟ اڄ جڏھن ان انتظار کي سال لنگھي ويا پر ابو نہ آيو، ھا يار ابو نہ آيو، ھا يار ابو نہ آيو، ابو نہ آيو…..بس دوستو ابو تہ ابو آ نہ ان جون ڇا محبتون ٻڌائي ڇا ٻڌائجن ان جو ڪو مثال ئي نٿو ملي چوندا آھن تہ: دنيا م صرف حقيقي رشتا ۽ بي لوث ڪردار، ساٿي ابو ۽ امان آھن باقي بس….. خير منھنجو بابا سائين: جنھنجي زندگئ،عمل، ڪردار، گفتار ۽ پيار کان تہ تمام تر دوست تہ چڱئ ريت واقف ھئا.. ۽ آھن بحرحال ھو ھڪ عظيم انسان ھو،عشق الاهي سان گڏ انسانيت جو علمبردار ۽ ھميشہ مسڪرائيندر چھرو صبر تحمل جو اعلىٰ مثال ھو…شل پروردگار ان تي پنھنجو ڪرم نازل ڪري ان جي روح کي پنھنجي رحم سان قرار بخشي،ان سان گڏ تمام دوستن جي والدين کي جيڪي زندھ آھن انھن کي وڏي ڄمار عطا ڪري ۽ جن جا والدين وڇڙي ويا آھن انھن جي بخشش فرمائي. آمين (خليل حيدر)